Varoluşun Sorgusu: Biri, Hiçbiri, Binlercesi - Luigi Pirandello
Kendi gerçeğimizi bir başkasına kabul
ettirmeye çabalarken gerçeğin göreceli olabileceğini, bir başkasının bizden
farklı görebileceğini düşünmüyoruz; tek bir düşünce olmalıymış gibi
davranıyoruz. Bu kitapta ise insanın kendisi dahil birçok gerçek için farklı
bakış açıları olabileceği anlatılıyor. Bizim aynada gördüğümüz başka, ailemizin gördüğü başka, arkadaşımızın, sevgilimizin, komşumuzun yahut tanımayan
insanların gördükleri başka başkayken, tek görünüş gerçeğinden bahsedebilir
miyiz?
Bir gün karısının söylemesi üzerine
burnunun yamuk olduğunu fark eden Moscarda Vitangelo, bunca yıldır fark
edemediği bu gerçekle varoluşunu sorgulamaya başlar. Kendisinin fark etmediği
ancak başkalarının bildiği bu yamukluk, insanların tanıdığı Moscarda ile kendi
tanıdığı Moscarda’nın aynı olmadığını ve kendine asla dışarıdan bakamayacağı
için hep yabancı kalacağını düşündürür. Aynanın karşısına geçtiğinde bile
göremeyecektir çünkü hareketleri doğallığını yitirecektir. Her insan için
farklı biriyizdir ama aynı zamanda bir diğeri için hiçbiri ve hepsini düşünecek
olursak binlercesi… Karışık gibi görünse de mantıklı örneklerle açıklandığı
için okurken hiç zorluk çekmiyorsunuz.
“Neden sizin doğrunuzun, hatta bugünkü
doğrunuzun, yagâne doğru olduğuna inanmayı sürdürüyorsunuz ve ne yaparsa yapsın
asla sizin ruh halinizde olmayacak arkadaşınızın yanıldığını bağıra çağıra
söylüyor, hayretler içinde kalıyor ve ona sinir oluyorsunuz?”
Çok beğendiğim bu kısımla birlikte birçok
yerin altını çizdim. Bakış açısı, sorgulaması ve benim de kendimi sorgulamamı
sağlaması yönünden sevdiğim bir kitap oldu.
Kitapla ve sevgiyle kalın!
Yorumlar
Yorum Gönder