Varoluşun Sorgusu: Biri, Hiçbiri, Binlercesi - Luigi Pirandello

   Kendi gerçeğimizi bir başkasına kabul ettirmeye çabalarken gerçeğin göreceli olabileceğini, bir başkasının bizden farklı görebileceğini düşünmüyoruz; tek bir düşünce olmalıymış gibi davranıyoruz. Bu kitapta ise insanın kendisi dahil birçok gerçek için farklı bakış açıları olabileceği anlatılıyor. Bizim aynada gördüğümüz başka, ailemizin gördüğü başka, arkadaşımızın, sevgilimizin, komşumuzun yahut tanımayan insanların gördükleri başka başkayken, tek görünüş gerçeğinden bahsedebilir miyiz?

   Bir gün karısının söylemesi üzerine burnunun yamuk olduğunu fark eden Moscarda Vitangelo, bunca yıldır fark edemediği bu gerçekle varoluşunu sorgulamaya başlar. Kendisinin fark etmediği ancak başkalarının bildiği bu yamukluk, insanların tanıdığı Moscarda ile kendi tanıdığı Moscarda’nın aynı olmadığını ve kendine asla dışarıdan bakamayacağı için hep yabancı kalacağını düşündürür. Aynanın karşısına geçtiğinde bile göremeyecektir çünkü hareketleri doğallığını yitirecektir. Her insan için farklı biriyizdir ama aynı zamanda bir diğeri için hiçbiri ve hepsini düşünecek olursak binlercesi… Karışık gibi görünse de mantıklı örneklerle açıklandığı için okurken hiç zorluk çekmiyorsunuz.  

   “Neden sizin doğrunuzun, hatta bugünkü doğrunuzun, yagâne doğru olduğuna inanmayı sürdürüyorsunuz ve ne yaparsa yapsın asla sizin ruh halinizde olmayacak arkadaşınızın yanıldığını bağıra çağıra söylüyor, hayretler içinde kalıyor ve ona sinir oluyorsunuz?”

   Çok beğendiğim bu kısımla birlikte birçok yerin altını çizdim. Bakış açısı, sorgulaması ve benim de kendimi sorgulamamı sağlaması yönünden sevdiğim bir kitap oldu.

   Kitapla ve sevgiyle kalın!