Kategoriler

Varoluşun Sorgusu: Biri, Hiçbiri, Binlercesi - Luigi Pirandello

-

   Kendi gerçeğimizi bir başkasına kabul ettirmeye çabalarken gerçeğin göreceli olabileceğini, bir başkasının bizden farklı görebileceğini düşünmüyoruz; tek bir düşünce olmalıymış gibi davranıyoruz. Bu kitapta ise insanın kendisi dahil birçok gerçek için farklı bakış açıları olabileceği anlatılıyor. Bizim aynada gördüğümüz başka, ailemizin gördüğü başka, arkadaşımızın, sevgilimizin, komşumuzun yahut tanımayan insanların gördükleri başka başkayken, tek görünüş gerçeğinden bahsedebilir miyiz?
   Bir gün karısının söylemesi üzerine burnunun yamuk olduğunu fark eden Moscarda Vitangelo, bunca yıldır fark edemediği bu gerçekle varoluşunu sorgulamaya başlar. Kendisinin fark etmediği ancak başkalarının bildiği bu yamukluk, insanların tanıdığı Moscarda ile kendi tanıdığı Moscarda’nın aynı olmadığını ve kendine asla dışarıdan bakamayacağı için hep yabancı kalacağını düşündürür. Aynanın karşısına geçtiğinde bile göremeyecektir çünkü hareketleri doğallığını yitirecektir. Her insan için farklı biriyizdir ama aynı zamanda bir diğeri için hiçbiri ve hepsini düşünecek olursak binlercesi… Karışık gibi görünse de mantıklı örneklerle açıklandığı için okurken hiç zorluk çekmiyorsunuz.  
   “Neden sizin doğrunuzun, hatta bugünkü doğrunuzun, yagâne doğru olduğuna inanmayı sürdürüyorsunuz ve ne yaparsa yapsın asla sizin ruh halinizde olmayacak arkadaşınızın yanıldığını bağıra çağıra söylüyor, hayretler içinde kalıyor ve ona sinir oluyorsunuz?”
   Çok beğendiğim bu kısımla birlikte birçok yerin altını çizdim. Bakış açısı, sorgulaması ve benim de kendimi sorgulamamı sağlaması yönünden sevdiğim bir kitap oldu.
   Kitapla ve sevgiyle kalın!

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bir Tasarımcının Gözünden

-
Resim
Sosyal medyayla birlikte bir güzellik algısı oluştu. Gezilen yerler, manzara, çiçek, yemek, kahve… Ne olduğu değil fakat nasıl göründüğü önemli hale geldi. Güzel görünmesi için çabalıyoruz çünkü hayatımızda iki kavram var artık; paylaşmak ve beğenilmek. Bunlara bir de tasarımcı gözünden bakmak için arkadaşım Tilbe’yle biraz sohbet ettik.    Tilbe Çakır, Güzel Sanatlar Fakültesi İç Mimarlık mezunu. Şuanda özel bir firmada iç mimar ve stil danışmanı olarak çalışıyor. Aynı zamanda freelancer olarak grafik tasarım ve dijital illüstrasyonlar (dijital çizimler) yapıyor. 

İşiyle ilgili ise şöyle diyor: “Değişen zamanla birlikte tasarım ve estetik hayatımızın neredeyse tümünü kaplıyor. Eviniz, kıyafet tarzınız, ofisteki masanız, firmanızın kurumsal logosu hatta yediğiniz yemekte bile estetik ve tasarımı kullanıyorsunuz. Artık tasarım bir lüks değil ihtiyaç haline geldi. Buna olan açlığımız gün geçtikçe artıyor ve artmaya devam edecek. Ben de tam olarak bu açlığı kendimde hissettim. Şimdi, çocu…
Devamı

Öfke ve Vicdan Arasında: Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm - Zülfü Livaneli

-
Öfkenin gün geçtikçe arttığı bir dönemdeyiz. Bunun yansımasını sık gördüğümüz alanlardan biri de sosyal medya. İnsanlar yolda giderken tanımadığı birini durdurup hakaret edemeyecekken, bir başkasının fotoğrafına nefret kusmayı kendilerine hak görüyorlar. Öfkeyle bu denli yüzleşmek bana Zülfü Livaneli’nin “Bir Kedi, Bir Adam, Bir Ölüm” kitabını anımsattı. Kitabın konusuna kısaca değinmek gerekirse: Sami Baran, İstanbul’dan Stockholm’e gelmiş bir siyasi mültecidir. Bir kaza sonucu yattığı hastanede eski bir bakanla karşılaşır. Yaşadıklarının sorumlusu saydığı bu adamdan intikam alma isteğiyle mülteci arkadaşlarıyla bir plan yapar. Uygulamanın basit sayıldığı planda hesapta olmayan engeller çıkacaktır. Ülkelerinden zorunlu ayrılmış insanların ve anadilin üzerimizdeki etkisinin yanı sıra öfke, sevgi, intikam, affetmek, vicdan gibi zıt kavramlara da değinen bir kitap. İnsan karakterine göre şekillendirilen kedi insanı-köpek insanı gibi iki kavram daha ele alınmış ki okurken hangi grupt…
Devamı

An'da Kalabilme Hali: Yoga

-
Resim
Hayatta üç zaman dilimiyle varız; geçmiş, bulunduğumuz an ve gelecek. Yaşarken geçmişle boğuşmaya ya da bir sonraki adımı düşünmeye o kadar odaklanırız ki önemli olanı, anı kaçırırız. Geçmiş için yapılacak bir şey olmadığını bildiğimiz halde hep o kelime zihnimizdedir: Keşke! Gelecek ise merak ve kaygıyı bir arada bulunduran bilinmezdir. Ancak bu bilinmezin, yaşadığımız an’lardan oluştuğunu unuturuz. İşte yoga bunu hatırlatıyor; an’da kalabilmeyi, bir nevi durma halini.
   Yogayı bir süre internetten izlediğim videolarla evde denedim. Daha iyi öğrenmek için yoga eğitmeni arkadaşım Gaye’yle derslere başladım. Bir saatlik sürede hem sınırlarımı gördüm hem bedenimi özgürleştirdim diyebilirim. Hareketleri yaparken bir an önce bitirmeye çalışmak yerine acının üzerimdeki etkilerine yoğunlaşmayı öğrendim. İlk derslerde bu hareketler ne zaman biter, Gaye bir tur daha yaptırır mı diye düşünüyordum tabi. Gaye de canıma okudu sağ olsun! Yavaş yavaş an’da kalmayı öğrendim.    Bir de eğitimcisin…
Devamı